Judo Ryu Leudal
Ontstaan en de trainer.
Geslaagd voor 3e Dan, samen met 'uke' Kenny Verlinden
Mijn naam is Dave Geelen. Geboren op 5-12-1983 in Ell. Opgegroeid in Kelpen waar ik ook besmet ben geraakt met het judo-virus. Op jonge leeftijd mocht ik wekelijks mee gaan kijken naar de judotraining van mijn broer en zijn vriendjes. Ik zat dan samen met mijn moeder naast de judomat te kijken naar alle oefeningen en stoeivormen die de anderen kinderen aangeleerd kregen. Toen ik eindelijk mijn 6e verjaardag kon vieren was ik dan ook erg blij dat ik nu echt zelf de judomat op mocht.
Mijn toenmalige judoleraar, Mathieu Korsten (voor mij 'gewoon' Thieu), heeft mij en vele anderen in die tijd erg veel geleerd. 'Dantai' Ittervoort heeft in de jaren '80 en '90 op regionaal niveau toch een aantal kampioenen gebracht. Dit is iets waar ik (en ik denk nog een aantal met mij) tot op de dag van vandaag erg trots op ben.
Na een periode van leren winnen en verliezen, vallen en opstaan brak het jaar 2000 aan. In dit jaar is Thieu gestorven. Voor veel judoka's reden om zich te gaan bedenken over hun eigen toekomst. Thieu was niet meer, wat nu? Ik heb toen de keuze gemaakt om mijn judo-pad te vervolgen bij
JC Baexem. Dit is een club die Thieu ook altijd een warm hart had toegedragen. Hier stond toen, en nu nog steeds, Cor Bosman op de tatami. Ik kende Cor van mijn wedstrijdtijd, hij was toen op de meeste toernooien waar ik meedeed aanwezig als scheidsrechter. Cor heeft mij weer voorzien van de nodige dosis 'virus' om tot op de dag van vandaag nog steeds besmet te mogen zijn!
Het was ook Cor die mij in 2013 attendeerde op een 'vraag' die Thijs Linssen had. Thijs, die ik nog kende van mijn wedstrijdtijd, zocht een judoleraar die in Heythuysen judolessen zou willen verzorgen. Ik heb hierop gereageerd en het duurde niet lang voordat ik met Thijs aan de koffie zat. Ongeveer 4 jaar later heeft Thijs me de mogelijkheid geboden om deze locatie op eigen houtje te gaan runnen. Deze mogelijkheid heb ik natuurlijk met 2 handen aangegrepen. Het blijkt nu voor mij maar weer dat je altijd anderen nodig zult hebben. Ik zeg dit heel vaak tegen de kinderen in de judoles en zij kunnen me dan aankijken of ze een nijlpaard zien vliegen.......maarja..........als mijn moeder me dit had gezegd toen ik 4 jaar was en voor het eerst kennis maakte met Thieu, dan had ik waarschijnlijk hetzelfde gekeken!